Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

φιλοτιμίας χρυσίον

  • 1 φιλοτιμία

    φῐλοτῑμ-ία, [dialect] Ion. -ιη, ἡ,
    A love of honour or distinction, ambition, freq. in bad sense in early writers, Pi.Fr. 210, E.IA 527, Ar.Th. 383, Arist.EN 1125b22;

    κακίστη δαιμόνων Φ. E.Ph. 532

    ;

    ἄκαιρος Isoc.Ep.2.9

    ;

    πλεονεξία καὶ φ. Th.3.82

    ; with φιλονικία, Pl.Lg. 860e; also in good sense, Isoc.5.110, X.Mem.3.3.13, Hier.7.3, Pl.R. 553c: the object is added in gen., φ. τῶν καλῶν ib. 555a, cf. X.Cyr.8.1.35; also

    φ. ἐπὶ τοῖς καλοῖς Pl.Smp. 178d

    ; ὑπὲρ τῶν ὅλων, περί τι, Plb.1.52.4, 5.71.6;

    πρὸς τὰ καλά Id.6.55.4

    , cf. Pl.Lg. 834b; but φ. πρός τινα ambitious rivalry with him,

    ἡ πρὸς ἀλλήλους φ. καὶ στάσις Plb.4.87.7

     (but αἱ πρὸς σφᾶς αὐτοὺς φ. is f.l. for φιλονικίαι (ap.Stob.) in Isoc.3.18); φ. ἐμβάλλειν τινί, ὅπως .. X. Cyr.8.1.39: freq. with Preps.,

    διὰ φιλοτιμίαν Pl.R. 586c

    , Isoc.5.86, etc.;

    φιλοτιμίας ἕνεκα Lys.19.56

    ;

    ὑπὸ φιλοτιμίας Pl.Phdr. 257c

    , etc.; simply

    φιλοτιμίᾳ D.2.18

    ;

    φ. τινὶ καὶ φιλονεικίᾳ Plu.2.856a

    : pl., jealousies, rivalries,

    κατ' ἰδίας φ. Th.8.89

    ;

    φιλονικίαι καὶ φ. Pl.R. 548c

    , etc.;

    αἱ φ. τῶν συγγραφέων

     party-feelings,

    Plb.3.21.10

    .
    2 conceited obstinacy,

    ἡ φ. κτῆμα σκαιόν Hdt.3.53

    ;

    ὑπὸ φιλοτιμίας, ἣν ὀνομάζουσιν οἱ νῦν Ἕλληνες κενοδοξίαν Gal.6.415

    .
    3 ambitious display, ostentation,

    πλούτου Lys.33.2

    : but freq.
    4 lavish outlay for public purposes, munificence,

    ἡ πρὸς ὑμᾶς φ. Aeschin.3.19

    , cf. POxy. 1153.16 (i A. D.), Dacia 1.273 ([place name] Tomi), BCH51.99 ([place name] Panamara), etc.: pl., occasions for munificence, Plu.Nic.3.
    II the object coveted, honour, distinction, credit,

    ἔστιν τὸ γράμμα ἐκείνῳ μὲν φ. πρὸς ὑμᾶς D.20.69

    ;

    φ. παρέχειν τινί X.Hier.1.27

    ; ἐκείνῳ ἔχει φ. is to his credit, D.2.3;

    ψευδῆ φ. κτᾶται Aeschin.3.45

    ;

    ἑνὶ τὴν φ. συνεχώρησεν Plu. Phoc.20

    ; both in sg. and pl., ἀποστερεῖσθαι τῆς φιλοτιμίας or τῶν -ιῶν, D.24.210, 19.223, cf. 24.91 (pl.); στέφανος φιλοτιμίας διὰ βίου, as an honour, Rev.Arch.22(1925).62 ([place name] Callatis); φιλοτιμίας χρυσίον charitable fund, ib.34(1931).347 ([place name] Stobi).
    III punningly, the conduct of one Philotimus, Cic.Att.6.9.2, 7.1.1.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φιλοτιμία

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»